Ajurweda uznawana jest za najstarszy system medyczny na świecie. Wywodzi się z Indii i jest blisko spokrewniona z filozofią Wschodu.
Współcześnie zaliczana jest do praktyk medycyny niekonwencjonalnej , ale jako „koncepcja zdrowia i terapii” ma od 1979 roku status oficjalnie potwierdzony przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Niezmiennie też stanowi źródło inspiracji dla licznych systemów medycyny alternatywnej oraz filozofii leczenia.
Nazwa, którą określa się medycynę starohinduską, składa się z dwóch sanskryckich słów: ajur – życie oraz veda – nauka.
Całość oznacza więc naukę o życiu, często też w wolnym tłumaczeniu używa się zwrotu „nauka o długowieczności”.
Charakterystyczne dla niej jest holistyczne (całościowe) podejście do człowieka, obejmuje ciało, umysł i ducha.
Aspekt dotyczący ciała, czyli wszystko to, co łączy się z naszą fizycznością, aspekt naszej mentalności, czyli umysł i emocje, oraz aspekt duchowy. To stałe elementy, które nigdy nie funkcjonują w oderwaniu od siebie, które nieustannie na siebie oddziałują.
Ajurweda uczy, że cały świat zbudowany jest z pięciu elementów:
– powietrza, ognia, wody, ziemi i eteru czyli przestrzeni, w której wszystko się dzieje.
Te pięć żywiołów łączą się w pary, które nazywamy doszami.
I tak z wiatru i eteru powstaje – Vata, odpowiedzialna za ruch ciała, krążenie krwi, oddychanie;
z ognia i wody – Pitta, która odpowiada za metabolizm i trawienie.
a z wody i ziemi – Kapha utożsamiana z regeneracją, aktywnością układu odpornościowego
Każdy jest unikalną kombinacją wszystkich trzech dosz.
Masz je wszystkie w sobie.
Medycyna ajurwedyjska zakłada, że człowiek zdrowy znajduje się w stanie równowagi, co oznacza występowanie wszystkich trzech dosz w swoich naturalnych, prawidłowych proporcjach. Zwiększenie lub zmniejszenie udziału którejkolwiek z nich prowadzi do licznych schorzeń i zaburzeń.
Leczenie wg zasad ajurwedy całkowicie odbiega od tego, co oferuje współczesna medycyna bazująca na wiedzy naukowej, a stosowane metody mają za zadanie przede wszystkim przywrócić stan równowagi pomiędzy poszczególnymi doszami.
Podejmowane działania w dużej mierze polegają więc na modyfikacjach życia codziennego, które pozwalają lepiej funkcjonować w otaczającym świecie, rozbudzają świadomość własnego ciała i organizmu, działają profilaktycznie.
Stąd tak duże znaczenie przypisywane takim praktykom, jak:
- właściwa dieta
- masaże
- aktywność fizyczna
- praca z umysłem
- świadomy oddech
- ziołolecznictwo.
Niezwykle silnie zaznaczona jest korelacja miedzy stanem ducha i
fizycznością człowieka. Dlatego uważa się, że w wielu przypadkach
najskuteczniejszym remedium jest zmiana określonych postaw wobec
życiowych problemów, ale też trapiących człowieka schorzeń.
Dlatego też medycyna ajurwedyjska tak często odwołuje się do jogi, oraz
praktyk oddechowych i medytacyjnych.
Bibliografia
www.akademiaducha.pl
www.agni-ajurweda.pl